صفحه 10
زمینه
افسردگی یکی از مهم ترین موانع در مسیر درمان بیماران قلبی است، زیرا موجب عدم پذیرش بیماری شده و انگیزه بیمار را برای ادامه درمان کاهش می دهد و بر بهبود عملکرد و کیفیت زندگی بیماران اثر منفی دارد.
هدف
مطالعه به منظور تعیین تاثیر برنامه آموزشی بر اساس الگوی پرسید بر پیشگیری از افسردگی بیماران باعمل جراحی بای پاس عروق کرونر انجام شد.
مواد و روش ها
این پژوهش نیمه تجربی بر روی 54 بیمار با عمل جراحی بای پاس عروق کرونر در مرکز تحقیقات قلب و عروق اصفهان در سال 1385 انجام شد. بیماران به طور تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند. جهت سنجش افسردگی بیماران ازمقیاس افسردگی بیماران قلبی (Cardiac Depression Scale) و جهت مداخله از پرسش نامه طراحی شده بر اساس الگوی آموزشی پرسید استفاده شد. مداخله طی 9 جلسه آموزشی، به صورت یک بار در هفته به مدت 60 تا90 دقیقه انجام شد و بیماران به مدت دو ماه پی گیری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با آمار توصیفی و آزمون های تی زوج، تی مستقل، آنالیز واریانس با تکرار مشاهده ها، مجذور کای، مان ویتنی و ویل کاکسون شدند.
یافته ها
میانگین نمره افسردگی قبل از مداخله در گروه مداخله 9/21±8/112و در گروه شاهد 4/30±5/104 بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود، اما بعد از مداخله میانگین نمره افسردگی در گروه مداخله به 22±2/66 و در گروه شاهد به 8/27±2/89 کاهش یافت (001/0p<). پس از مداخله، میانگین نمره عوامل مستعد کننده، قادر کننده، تقویت کننده و رفتارهای پیشگیری کننده از افسردگی در گروه مداخله نسبت به گروه شاهد افزایش معنی دار داشت(001/0>p).
نتیجه گیری
یافته ها کارایی و اثر بخشی تاثیرگذاری برنامه آموزشی براساس الگوی پرسید را جهت پیشگیری و کاهش میران افسردگی بیماران با عمل جراحی بای پاس عروق کرونر تایید می کنند.